Γράφει η Ολγα Γεριτσίδου
Η Λαϊκή ρήση είναι γεμάτη σοφία και μας ωθεί να κοιτάμε όχι το τι λέει κάποιος και πώς το σερβίρει αλλά τι αντίκτυπο και αποτέλεσμα έχει αυτό το οποίο κάνει και εφαρμόζει. Δυστυχώς πάρα πολλές φορές όταν ‘ο Μανωλιός αλλάζει τα ρούχα του’ βλέπουμε τα ρούχα του διαφορετικά φορεμένα και πιστεύουμε ότι δεν είναι καν πια ‘ο Μανωλιός’ ούτε συνειδητοποιούμε ότι φοράει τα ίδια ρούχα. Δηλαδή, κοινωνικά και πολιτικά εμπιστευόμαστε μία ταμπέλα ( π.χ. σοσιαλισμός ) που διατυμπανίζει κάποιος ότι τον χαρακτηρίζει και δεν ελέγχουμε εάν οι πράξεις του όντως ανταποκρίνονται στην ταμπέλα ή όχι. Έτσι, ο Λαός πείστηκε ότι η έλευση του ΠΑΣΟΚ μετά από την δεξιά θα άλλαζε το δεξιό καθεστώς και δεν έλεγξε να δει εάν πέρα από την ταμπέλα του σοσιαλισμού οι πράξεις του ΠΑΣΟΚ ήταν καν σοσιαλιστικές ( και αναφέρομαι στο σύνολο της ιστορίας του ΠΑΣΟΚ και ιδιαίτερα στην δεύτερη περίοδο Παπανδρέου – Σημίτη – Παπανδρέου ).
Το ίδιο συνέβη και με τις περιπτώσεις Μητσοτάκη και Καραμανλή αλλά ακόμα πιο έντονα με την περίπτωση ‘πτώση Χούντας – μεταπολίτευση’ και βεβαίως ακόμα πιο έντονα στην περίπτωση ‘πτώση ναζισμού – απελευθέρωση’.
Αυτό βέβαια δεν είναι μόνο θέμα επιπολαιότητας ή εθελοτυφλίας διότι έχουμε ανάγκη να πιστέψουμε ότι έχει επέλθει αλλαγή αλλά πολύ πιο εντόνως είναι θέμα προπαγάνδας και απόκρυψης στοιχείων, ιδίως αναδρομικά – ιστορικά για να μην μιλήσουμε για τα τρέχοντα.
Έτσι ιστορικά δεν είναι ευρέως γνωστό πώς ......
παρ’ όλη την πτώση του ναζισμού και της ναζιστικής δικαιοσύνης οι σύμμαχοι υποστήριξαν και υλοποίησαν το μεγαλύτερο μέρος από τις ποινές που είχαν επιβληθεί σε ανθρώπους που αντιστάθηκαν στο χιτλερικό καθεστώς ( βλέπε εκτελέσεις αντιστασιακών / στρατιωτών εναντίον του Άξονος, απεργών εναντίων των χιτλερικών κυβερνήσεων σε κατεχόμενα εδάφη, κλπ από δικαστήρια συμμαχικά ), την ανακατανομή περιουσιών που έγινε παράνομα υπό των ναζί την οποία και παγίωσαν, κ.ο.κ. : πράξεις δηλαδή που έδειχναν υποστήριξη του ναζιστικού καθεστώτος παρ’ όλο που στα λόγια το είχαν καταλύσει, αφού υποστήριξαν τις ενέργειες του. Για να μην αναφερθούμε στις σταδιοδρομίες δεδηλωμένων δοσιλόγων που είχαν συνεργαστεί ανοιχτά με τον Άξονα και κατόπιν έλαβαν επιδοτήσεις, προνόμια, πήραν εύσημα και κοινωνικό κύρος στην κοινωνία των συμμάχων. Και βέβαια πουθενά δεν αναφέρεται με τον όρο κατοχή, η κατοχή που έκαναν οι σύμμαχοι σε διάφορες χώρες / πόλεις που απελευθέρωσαν για παρατεταμένο χρονικό διάστημα.
Όλα αυτά εάν καθίσουμε να τα δούμε με ονόματα και ιστορικά στοιχεία φαντάζουν εξόφθαλμα και ανάγλυφα και κάνουν τις πράξεις που πολλάκις επαναλαμβάνονται ως ένδοξες σελίδες της ιστορίας ή πράξεις ακύρωσης των ναζιστών ( όπως π.χ. οι απελευθερώσεις των διαφόρων στρατοπέδων συγκέντρωσης ) ως απλά πράξεις προπαγάνδας προς εξευμενισμό των απαιτήσεων και προσδοκιών των Λαών.
Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να εξετάσουμε την μεθοδολογία προπαγάνδας που ανέπτυξε ο Γκαίμπελς για να μεθύσει με ναζιστικό παροξυσμό ολόκληρα πλήθη και να επιβάλει την συστηματική και πολλαπλή γενοκτονία ως κάτι θεάρεστο και φυσιολογικό :
Η Γκαιμπελική / Γκαιμπελιστική προπαγάνδα είναι προπαγάνδα εκβιασμού και μεταχειρίζεται πάρα πολύ τον φόβο σε όλα τα επίπεδα : φόβος στιγματισμού, φόβος απόρριψης, φόβος περιθωριοποίησης, φόβος καταστροφής, κλπ. .
Ταυτόχρονα στηρίζεται στην ενδυνάμωση του φόβου αυτού μέσω προβοκατσιών και ‘στησίματος’ καταστάσεων που δεν θα μπορούσαν να συμβούν χωρίς την υποδόρια καλλιέργεια και πυροδότηση τους : π.χ. ιστορικά το κάψιμο του Ράϊχσταντ / Reichstaad ( Γερμανικού κοινοβουλίου ) ήταν μία τέτοια κλασική και ζωτικότατη προβοκάτσια για την εγκαθίδρυση του ναζισμού στην ίδια την Γερμανία εκείνη την εποχή
Επίσης, και οι διπλωματικές σχέσεις που πολλές φορές μετά αποδείχθηκαν πλαστές ή βασισμένες σε ψεύτικα γεγονότα [ π.χ. και το Άνσλους ( προσάρτηση της Αυστρίας στην ναζιστική Γερμανία ) αλλά και την Σουδητία ( που έγινε με ψεύτικες υποσχέσεις που μέσα σε ένα εξάμηνο καταπατήθηκαν από τους Γερμανούς ναζί )] ή γεγονότα που έγιναν προδοτικά υπό την διαταγή του Ράϊχ σε συνεργασία με ξένες κυβερνήσεις και αποδείχτηκαν ότι ήταν το στήσιμο για την νομιμοποίηση και ‘δικαιοφάνεια’ των ναζί για τις αυθαίρετες, πλήρως παράνομες και καταχρηστικές, αντιανθρωπιστικές / καταπατητικές / ιμπεριαλιστικές πράξεις τους.
Έτσι και σήμερα οι κεκαλυμμένοι ναζί που μπορεί να λέγονται κερδοσκόποι, τραπεζίτες, κομισιόν, ΔΝΤ, επενδυτές, τρομοκρατούν στην προπαγάνδα τους για την κατάρρευση της παγκόσμιας οικονομίας, στήνουν κερδοσκοπικά παιχνίδια για να επιφέρουν όσο το δυνατόν περισσότερες και δραματικότερες καταστροφές ( βλέπε καταρρεύσεις τραπεζών, φούσκα χρηματιστηρίου, spread, κλπ ), συνεργάζονται με τις δοσιλογικές / προδοτικές κυβερνήσεις για να παρουσιάζονται στατιστικά στοιχεία και οικονομικά προφίλ καταστροφικής φύσεως, εγκαθιδρύουν φαύλους κύκλους τύπου περικοπών – ύφεσης – περικοπών – περισσότερης ύφεσης ώστε να ‘στήσουν’ την κατάσταση για να πετύχουν την νομιμοποίηση και νομιμοφάνεια τους : το ΔΝΤ εμμένει και επαναλαμβάνει σαν ψάλσιμο τύπου mantra ( Μάντρα είναι γενικότερα μια φράση που όταν προφέρεται με τον κατάλληλο τρόπο έχει τη δύναμη να απορροφά / αποπροσανατολίζει το νου από ό,τι σκέφτεται και να τον κατευθύνει / επιτάσσει να συγκεντρωθεί όπου αυτός που χειρίζεται το μάντρα θέλει ) το ότι θα πρέπει να ΠΡΟΣΚΛΗΘΟΥΝ αυτοβούλως από την κυβέρνηση, άσχετα αν αυτοί εκ των προτέρων φέρονται σαν να έχουν κληθεί.
Δηλαδή, την ευθύνη για την κατοχή και εισβολή που σχεδιάζουν ( επισήμως δηλαδή εγκαθίδρυση Αμερικανικού άμεσου ελέγχου στην Ελλάδα και όλων των αμερικανόφιλων συνεργατών όπως Αγγλία – Γερμανία ), επιδιώκουν και αγωνίζονται να την επωμισθεί το υπό κατοχή κράτος, ακριβώς όπως το απαίτησαν στην περίπτωση της Αυστρίας το 1938 οι τότε ένοπλοι ναζί.
Όσο και να φαίνεται εξόφθαλμα ότι η εισβολή του ΔΝΤ και η οικονομική κατοχή ( που βεβαίως συνεπάγεται και παντός άλλου είδους κατοχή, αφού οικονομία = εξουσία ) είναι ήδη σχεδιασμένη και προαποφασισμένη ανάμεσα στους οικονομικούς ναζί και τους δοσίλογους ψευδοκυβερνήτες ( αφού εξελέγησαν με ψέματα τα οποία άμεσα αθέτησαν και με αιφνιδιαστικό τρόπο ), αυτό το οποίο η γκαιμπελιστική προπαγάνδα επιδιώκει και θα τονίζει / διατυμπανίζει είναι ότι η Ελλάδα ΠΡΟΣΚΑΛΕΣΕ το ΔΝΤ το οποίο μάλιστα θα έρθει ως ευεργέτης ( όπως και ο Χίτλερ μπήκε στην Αυστρία ως ελευθερωτής ) και τα ΜΜΕ θα κάνουν όση πλήρη πλύση εγκεφάλου μπορούν για να πείσουν τον Λαό ότι αυτός ευθύνεται και μυστηριωδώς με δική του βούληση κάλεσε τους οικονομικούς κατακτητές του.
Και επειδή βέβαια ο Ελληνικός Λαός δεν φαίνεται να αποδέχεται την προπαγάνδα αυτή εμφανίζεται ο Α. Σαμαράς στον ρόλο του ‘αντιφρονούντα’ στο ΔΝΤ και στις ενέργειες Γ. Παπανδρέου ώστε να μπορέσει να σαλαγήσει υπό το καθεστώς του ‘τετελεσμένου γεγονότος’ τον Λαό που θα είναι ενάντια στο ΔΝΤ και που πιθανώς θα απαιτήσει να πέσει η κυβέρνηση Παπανδρέου η οποία όμως θα έχει προλάβει να υπογράψει την οικονομική κατοχή την οποία ανέβηκε στην εξουσία στις 4 Οκτωβρίου για να μας φέρει.
Η γκαιμπελιστική προπαγάνδα τα έχει προβλέψει όλα αυτά και ο μόνος τρόπος για να καταρρεύσει είναι να αντιδράσει ο Λαός ανεξάρτητα και άνευ των ΜΜΕ, ( καναλιών, ραδιοφώνων, εφημερίδων, κλπ ) που οι γκαιμπελιστές ελέγχουν, ώστε η φίμωση που του έχει επιβληθεί και γενικότερα η απαξίωση του ( αφού αποφασίζουν ερήμην του Λαού και σαν να μην υπάρχει και να μην έχει βούληση όπως τα άτομα με το ακαταλόγιστο στην καλύτερη περίπτωση για να μην πούμε όπως τα κτήματα και τα αντικείμενα που είναι και η αλήθεια ) να σπάσει.
Και πλέον να επιβάλλει την δική του θέληση μέσω της ασυνεργασίας, που ξορκίζουν και τρέμουν οι γκαιμπελιστές και γενικώς οι συνεργάτες των οικονομικών αυτών ναζί, που θεωρούν τους εαυτούς τους ως μόνους άξιους εκ φύσεως να ζούν ανθρώπινα και θεωρούν όλους τους υπόλοιπους ‘υπανθρώπους’ χωρίς δυνατότητα αντίληψης και βούληση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου