Συμπληρώνονται φέτος 146 χρόνια από την ημέρα, που τα συμφέροντα της Αγγλίας την υποχρέωσαν να προχωρήσει στην παραχώρηση στα Επτάνησα του προνομίου της Ένωσής τους με την μητέρα Ελλάδα. Οι πολιτικές ανακατατάξεις στον ευρωπαϊκό χώρο γύρω στα 1860 αλλά και τα πολιτικά γεγονότα που έχουν δημιουργήσει οι Μεγάλες Δυνάμεις στην Ελλάδα υποχρεώνουν την Αγγλία να προχωρήσει σε μια αναθεώρηση της κατοχής του Επτανησιακού συμπλέγματος.

Έτσι τον Αύγουστο του 1863 αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για την Ένωση των νησιών με την Ελλάδα.

Η ευρωπαϊκή διπλωματία αρχίζει να κινείται δραστήρια για την λύση του επτανησιακού ζητήματος, φυσικά με βάση την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της. Η όλη διαδικασία ξεκινά με την υπογραφή του πρωτοκόλλου την 1η Αυγούστου του 1863 στο Λονδίνο ανάμεσα στην Αγγλία και στις τέσσερεις άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις, Ρωσία, Γαλλία, Αυστρία και Πρωσία. Με την υπογραφή τους οι Μεγάλες Δυνάμεις, όπως ονομάζονταν, έδιναν τη συγκατάθεσή τους στην Αγγλία να διακόψει την προστασία ( κατοχή ) στα νησιά του Ιονίου. Για την προώθηση της διαδικασίας της Ένωσης έπρεπε όμως να υπάρξει και συγκατάθεση της Ιονίου Βουλής, του Επτανησιακού Κοινοβουλίου, για την άρση της «προστασίας» από την Αγγλία.

Πράγματι σε συνεδρίασή της την 23η Σεπτεμβρίου του 1863, η ΙΓ! Βουλή παρουσία του Μητροπολίτη της Κέρκυρας ψηφίζει ότι τα νησιά ενώνονται μετά του βασιλείου της Ελλάδος υπό το συνταγματικόν σκήπτρον της Αυτού Μεγαλειότητος, του Βασιλέως των Ελλήνων Γεωργίου του Α!
Πριν ένα χρόνο, στις 23 Οκτωβρίου του 1862, ο Όθωνας, ο πρώτος βασιλιάς της Ελλάδας, καθαιρείται από τον θρόνο και με την βασίλισσα Αμαλία φτάνουν στο Ναύπλιον όπου επιβιβάζονται του αγγλικού πολεμικού “Σκύλλα” και εγκαταλείπουν την Ελλάδα. Ο Όθωνας φεύγει, νικημένος από τις ραδιουργίες των Άγγλων, οι οποίοι είχαν ήδη αποφασίσει την μετάθεση του αρχηγείου τους από την Κέρκυρα στην Αθήνα. όπου αυτό σήμαινε πρωτίστως την Ένωση των νησιών με την Ελλάδα.

Οι ηγέτες των Ριζοσπαστών έχουν καταλάβει το παιγνίδι που παιζόταν τόσο για την τύχη της Ελλάδας όσο και των Εφτανήσων και μάταια προσπαθούν να διασώσουν ό,τι μπορεί να διασωθεί από τις ζημιές των νησιών όσο και από τις ζημιές της Ελλάδας αλλά και προσπαθούν να διαχωρίσουν τη θέση τους. Ο Ηλίας Ζερβός-Ιακωβάτος έχει αντιληφθεί τις ραδιουργίες των Άγγλων, έχει καταλάβει ότι τα Εφτάνησα θα ενώνονταν με την Ελλάδα για να αποτελέσουν μαζύ ένα κομμάτι πάνω στο άρμα της αγγλικής πολιτικής εξυπηρετώντας τα συμφέροντά του. Γι’ αυτό και πρότεινε, όπως είδαμε σε προηγούμενη ανάρτηση,την παραίτηση από το εθνικό ζήτημα της Ένωσης και μαζί με τον Ιωσήφ Μομφεράτο δεν υπόγραψαν την σχετική συμφωνία.
Εν των μεταξύ “οι προστάτες” είχαν ήδη αρχίσει τους αγώνες για την εξεύρεση ενός άλλου βασιλιά, ο οποίος θα έπρεπε να υπογράψει κάποιες δεσμεύσεις με τους Άγγλους κυριότερες των οποίων ήσαν:
Να μην ασκεί πολεμική κατά της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, γιατί αυτή είναι χρήσιμο ανάχωμα έναντι της Ρωσίας και να μην επιτρέπει στους υπηκόους του να προσδοκούν στην απελευθέρωση των αδελφών τους της Θεσσαλίας, Ηπείρου, Θράκης, Μακεδονίας και νησιών του Αιγαίου. Επιθυμούσαν μια Ελλάδα μικρή για να μπορούν να την κάνουν ό,τι θέλουν.
Μετά από πολλές συζητήσεις ο νέος βασιλιάς της Ελλάδας θα βρεθεί στο πρόσωπο του Δανού πρίγκιπα Γουλιέλμου του οίκου των Γκλύξμπουργκ. Το καλοκαίρι του 1863 θα τον κάνουν ενήλικα για να αποφύγουν την αντιβασιλεία και όλα όσα τους προέκυψαν από την αντιβασιλεία του Όθωνα, και θα τον ανακηρύξουν βασιλέα των Ελλήνων με το όνομα Γεώργιος ο Α!

Αμέσως μετά την Ένωση αρχίζουν να διαφαίνονται η απληστία, η αυστηρότητα και η υποκρισία των Άγγλων. Σαν να μην έφταναν τα υπέρογκα ανακτορικά επιδόματα και οι βασιλικές χορηγίες η Ελλάδα αναγκάστηκε να αναλάβει και τις τρομερές οικονομικές επιβαρύνσεις για τις εφ’ όρου ζωής πληρωμής των Άγγλων υπηκόων που υπηρετούσαν στα Εφτάνησα।

Στις 16 Μαΐου του 1864 υπογράφεται η πράξη της άρσης της προστασίας των νησιών από του Άγγλους και καθορίζεται η 21η Μαΐου του 1864 και ώρα 12 μεσημβρινή για την αναχώρηση των αγγλικών στρατευμάτων από τα νησιά. Τέλος στις 21 Μαΐου ο αρμοστής Στορξ αγγέλλει επίσημα την άρση της προστασίας και αμέσως ακολουθούν οι επίσημες εορταστικές εκδηλώσεις σε όλη την Επτάνησο.
Δύο μέρες αργότερα στις 23 Μαΐου του 1864 ο ελληνικός στρατός φτάνει στα νησιά. Στην Κεφαλονιά αρχίζουν οι προετοιμασίες για την υποδοχή του βασιλιά Γεωργίου του Α! ο οποίος φτάνει στο νησί στις 17 Ιουνίου και επισκέπτεται το Αργοστόλι και το Ληξούρι.
Το θεατρικό έργο που είχε αρχίσει πριν ένα χρόνο και που παιζόταν από την αγγλική διπλωματία με την κωμική παράσταση της Ένωσης, τελείωσε στις 21 Μαΐου του 1864. Από την ημέρα εκείνη τα Εφτάνησα θα ακολουθήσουν τις τύχες του ελληνικού κράτους όπως ακριβώς έχουν καθοριστεί από το διπλωματικό παιγνίδι των Δυνάμεων της Ευρώπης. Η Ένωση είχε εμπλακεί στα σχέδια των Μεγάλων Δυνάμεων και έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην εκθρόνιση του Όθωνα, την ανάρρηση στον Ελληνικό θρόνο της Δυναστείας των Γκλύξμπουργκ, με τον Γεώργιο τον Α! και την εξάρτηση της Επτανήσου μαζί με ολόκληρη την Ελλάδα στα πολιτικά και οικονομικά παιγνίδια της Αγγλία. Για μια ακόμη φορά η Ελλάδα θα πληρώσει πολύ ακριβά την αγάπη της για τα χώματα της.

πηγή: http://eftanhsa.blogspot.com