Να μεταφερθεί η έδρα της Περιφέρειας Ιονίων Νησιών από την Κέρκυρα στη Λευκάδα ή να ενταχθεί το νησί μας στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος ζήτησε ο Βουλευτής Ζακύνθου Δημήτρης Βαρβαρίγος, από τον Υπουργό Εσωτερικών Γιάννη Ραγκούση, κατά την ομιλία του στην Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης, η οποία έλαβε χώρα, την Τρίτη 18 Μαΐου, στη Βουλή, σχετικά με το σχέδιο «Καλλικράτης».Μάλιστα, ο κ. Βαρβαρίγος έθεσε επί τάπητος το θέμα της λειτουργίας της Περιφέρειας, η οποία έχει καταστεί υπερνομαρχία Κέρκυρας, καθώς και ότι το Περιφερειακό Συμβούλιο έχει καταστεί φάντασμα, δεδομένου ότι δε συνεδριάζει, με αποτέλεσμα να υπάρχει δυσχερής λειτουργία των υπηρεσιών.
Ο εκπρόσωπός μας στη Βουλή τόνισε τα παραπάνω με το αιτιολογικό ότι πρέπει να αλλάξει η χωροθέτηση της Περιφέρειάς μας και της έδρας, γιατί δεν εξυπηρετεί τους πολίτες και τους συμβούλους που συμμετέχουν σε διάφορα όργανα, λόγω του χρόνου που απαιτείται για να φτάσουν στην Κέρκυρα, οπότε, επεσήμανε ο κ. Βαρβαρίγος, το συμφέρον του τόπου μας απαιτεί διορθώσεις του σχεδίου «Καλλικράτης» σε αυτό το σημείο.
Επίσης, ο Βουλευτής του νησιού μας αναφέρθηκε στα οικονομικά προβλήματα του Δήμου Ζακυνθίων, τον οποίο χαρακτήρισε παράδειγμα προς αποφυγή σε ό,τι αφορά τη διαχείριση των οικονομικών του από τη δημοτική αρχή και τόνισε ότι το κράτος παρακρατά τους κεντρικούς αυτοτελείς πόρους προκειμένου να εξοφληθούν οι δόσεις των δανείων, με αποτέλεσμα να παραμένουν απλήρωτοι οι υπάλληλοι και ζήτησε να μην ισχύσει η διάταξη του νέου νόμου, που αναφέρεται στην παρακράτηση των αναπτυξιακών πόρων για την εξόφληση των χρεών.
Ειδικότερα, ο κ. Βαρβαρίγος ανέφερε τα κάτωθι στην ομιλία του:
«Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει, σήμερα, η χώρα είναι η κρατική δομή και όχι η τεράστια οικονομική κρίση, η οποία μας βασανίζει όλους.
Το κράτος είναι το εργαλείο, με το οποίο ασκούνται όλες οι πολιτικές. Με ποιο εργαλείο, λοιπόν, μπορείς να ασκήσεις φορολογική πολιτική, να εισπράξεις φόρους και να προγραμματίσεις αγροτική και αναπτυξιακή πολιτική σε ένα δυσκίνητο, γραφειοκρατικό, διεφθαρμένο και ανίκανο κράτος, για το οποίο όλοι ισχυριζόμαστε ότι πρέπει να αλλάξει, προκειμένου να γίνει παραγωγικό, αποτελεσματικό, διάφανο στη λειτουργία του και να εξυπηρετεί τον πολίτη και την κοινωνία.
Tο Υπουργείο Εσωτερικών από την πρώτη στιγμή έχει θέσει σε προτεραιότητα αυτόν το στόχο και τα νομοσχέδια που έχει φέρει μέχρι σήμερα το αποδεικνύουν.
Το πρώτο νομοσχέδιο που ψήφισε η Βουλή αναφερόταν στις προσλήψεις και τη στελέχωση του δημοσίου τομέα, όπου διασφαλίζεται, πλέον, η διαφάνεια και «σπάει» εντελώς το πελατειακό σύστημα.
Το δεύτερο νομοσχέδιο αφορούσε στην αξιολόγηση των στελεχών, που θα διοικήσουν διάφορες δομές του κράτους.
Το τρίτο και σημαντικότερο, ίσως, είναι το νομοσχέδιο «Καλλικράτης», με το οποίο επιχειρείται μια σφαιρική αναδιάρθρωση των τριών επιπέδων διοίκησης, κεντρικού, περιφερειακού και τοπικού. Δεν ανακαλύπτουμε, πιστεύω, κάτι καινούργιο, γιατί αυτά τα τρία επίπεδα διοίκησης ισχύουν και λειτουργούν σε όλα τα ανεπτυγμένα κράτη, εδώ για δεκαετίες. Παντού υπάρχει μια Κυβέρνηση, ενώ το δεύτερο επίπεδο αλλού το λένε πολιτεία, αλλού κρατίδιο και αλλού περιφέρεια. Ο πρώτος βαθμός – ο δήμος, που είναι, βέβαια, ελληνικό δημιούργημα, γιατί γεννήθηκε εδώ, υπάρχει παντού σε όλο τον κόσμο.
Η κυβέρνηση με αυτό το νομοσχέδιο κάνει ένα άλμα, γιατί είναι μια τεράστια τομή. Όπως ανέφερε και ο Υπουργός, επειδή τίποτα δεν είναι αλάνθαστο και τέλειο, υπόκειται σε βελτιώσεις και σε διορθώσεις. Άλλες μπορούν να γίνουν μέχρι να ολοκληρωθεί η ψήφισή του και άλλες θα γίνουν στη συνέχεια, αλλά αυτό θα το δείξει ο χρόνος. Ωστόσο, πιστεύω ότι οι αρχές πάνω στις οποίες κινείται το νομοσχέδιο, είναι σωστές. Ένα από τα προβλήματα που βασανίζουν όλο τον κόσμο, είναι το μπλέξιμο των αρμοδιοτήτων. Ο πολίτης πήγαινε από τον Άννα στον Καϊάφα. Κανένας δεν είχε αρμοδιότητα για ένα συγκεκριμένο πρόβλημα και όλοι την είχαν. Πρέπει, λοιπόν, να τελειώσει αυτό το ζήτημα, να ξεκαθαρίσουν οι αρμοδιότητες και στα τρία επίπεδα διοίκησης.
Επίσης, πρέπει να υπάρξει χρηματοδότηση των αρμοδιοτήτων αυτών, για να σταματήσει και η εξάρτηση. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να κάνω μια παρατήρηση σχετικά με τη χρηματοδότηση των αρμοδιοτήτων. Οι κεντρικοί αυτοτελείς πόροι, που θεσπίστηκαν το 1989, με το νόμο 1828, τότε ήταν μια τομή, η οποία απεξάρτησε σε σημαντικό βαθμό τους αιρετούς, τους κοινοτάρχες και τους δημάρχους από τα πολιτικά γραφεία των βουλευτών και των υπουργών. Παρόλα αυτά, στην πορεία η διαχείριση αυτών των πόρων από την κεντρική κυβέρνηση, μας κατέδειξε ότι και εδώ μπορούν να γίνουν παρεμβάσεις, με αποτέλεσμα, να χρωστά η κυβέρνηση 1,7 δισ. ευρώ στην αυτοδιοίκηση, γιατί αυτούς τους πόρους που θεσπίστηκαν, τελικά, τους παρακρατούσε και δεν τους έδινε.
Πρέπει να βρούμε έναν τρόπο, για να μην επαναληφθεί αυτό το φαινόμενο. Ο μόνος τρόπος είναι να υπάρξει ταυτόχρονα και φορολογική αποκέντρωση, ώστε να εισπράττονται αυτοί οι πόροι επιτόπου, να μη μεσολαβεί η κεντρική διοίκηση και να είναι διασφαλισμένο, πλήρως, το σύστημα από αυτές τις κεντρικές επιρροές. Θεωρώ ότι πρόκειται για αδυναμία, αλλά ίσως η συγκυρία να μην επιτρέπει να οδηγηθούμε στην πλήρη φορολογική αποκέντρωση. Όμως, σε ένα επόμενο στάδιο, όταν ξεπεράσουμε την κρίση, πιστεύω ότι θα γίνει και αυτό. Άλλωστε, το έχουν κάνει και σε άλλες χώρες και λειτουργεί, άρα δεν είναι κάτι που ανακαλύψαμε εμείς.
Επίσης, σε ό,τι αφορά τους υπερχρεωμένους δήμους και αναφέρομαι στο θέμα αυτό, γιατί αντιμετωπίζουμε ιδιαίτερο πρόβλημα στο νομό μου, με το Δήμο Ζακυνθίων, ο οποίος, ίσως, να αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή σχετικά με τη λειτουργία του δήμου και της δημοτικής αρχής. Δυστυχώς, δεν έχω χρόνο να πω περισσότερα για το σοβαρό αυτό θέμα, αλλά ο Δήμος Ζακυνθίων είναι καταχρεωμένος και δεν αρκούν οι πόροι του για να πληρωθούν οι μισθοί των υπαλλήλων. Οι κεντρικοί αυτοτελείς πόροι δεσμεύονται σε δάνεια, με συνέπεια οι υπάλληλοι να είναι απλήρωτοι δύο μήνες, και εάν τεθεί σε ισχύ αυτή η διάταξη που αναφέρατε από την 1η/1/2011, τι θα γίνει μέχρι τότε; Η διάταξη προβλέπει ότι θα παρακρατούνται από τους υπερχρεωμένους δήμους οι πόροι για δημόσιες επενδύσεις, ώστε να πληρωθούν τα χρέη τους. Γιατί δεν το κάνετε από τώρα; Πώς θα λειτουργήσουμε; Πώς θα πληρωθούν οι υπάλληλοι στο διάστημα που απομένει μέχρι την ισχύ του νόμου, όπως τον προβλέπει η διάταξη; Κάτι πρέπει να γίνει, γιατί οι εργαζόμενοι πρέπει να πληρωθούν, ενώ ο δήμος πρέπει να συνεχίσει τη λειτουργία του.
Επίσης, σε ό,τι αφορά τις Περιφέρειες, θεωρώ ότι είναι λάθος να θεσμοθετούνται μόνο τα αιρετά όργανα, όπως στην Ιόνιο Περιφέρεια και η χωροθέτηση να παραμένει η ίδια, γιατί είναι πάρα πολύ μικρές οι περιφέρειες και δεν έχουν το μέγεθος το αναπτυξιακό που θέλουμε να τους δώσουμε. Σκεφτείτε ότι η περιφέρεια Ιονίων νήσων έχει 212.000 κατοίκους και είναι η μικρότερη περιφέρεια της χώρας και ίσως και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε ποια επιτροπή περιφερειών θα πάει ο εκπρόσωπος των Ιονίων Νησιών να συμμετάσχει και να διεκδικήσει τι; Ένα πάρα πολύ μικρό μέγεθος.
Ωστόσο, θα ήθελα να αναφερθώ και στη λειτουργία της Περιφέρειας Ιόνιων Νησιών. Η έδρα της βρίσκεται μακριά από τα υπόλοιπα νησιά, Ζάκυνθο, Κεφαλονιά και τη Λευκάδα. Ένας Ζακυνθινός και ένας Κεφαλλονίτης, χρειάζονται μια μέρα για να πάνε στην Κέρκυρα και να κάνουν τη δουλειά τους, καθώς και μια ημέρα να επιστρέψουν. Άρα, για μια επίσκεψη στην Κέρκυρα απαιτούνται τρεις ημέρες. Μάλιστα, με βάση τα όργανα που θεσπίζονται και τις άπειρες επιτροπές, τα πράγματα γίνονται εξαιρετικά δύσκολα για τους περιφερειακούς συμβούλους των νησιών, που είναι υποχρεωμένα να συμμετάσχουν σε αυτές. Άρα, εάν ένας περιφερειακός σύμβουλος μετέχει σε δύο επιτροπές και αυτές συνεδριάσουν μία φορά το μήνα, χρειάζεται τρεις ημέρες ταξιδιού για κάθε επιτροπή, δηλαδή δέκα ημέρες το μήνα πρέπει να ταξιδεύει, για να μπορεί να συμμετάσχει στις επιτροπές και το περιφερειακό συμβούλιο. Στη ουσία, όμως, το συνταγματικό δικαίωμα της συμμετοχής και της έκφρασης μέσα από αυτά τα όργανα, ακυρώνεται στην πράξη. Εμείς είχαμε ζητήσει να μας δοθεί η δυνατότητα να μπορούμε να συμμετάσχουμε σε μια άλλη περιφέρεια, γιατί αυτό υπηρετεί τις αναπτυξιακές μας ανάγκες, δηλαδή σ’ αυτή που είναι απέναντι μας, την περιφέρεια δυτικής Ελλάδας. Ωστόσο, εάν παρόλα αυτά επιμένετε – δεν γνωρίζω για ποιους λόγους – εμείς έχουμε και μια άλλη πρόταση: Μετακινείστε την έδρα στο κέντρο, να μπορούμε όλοι να κάνουμε χρήση των δυνατοτήτων και των αρμοδιοτήτων, που θα δώσει ο νέος θεσμός.
Πηγαίνετε την έδρα στη Λευκάδα ή ακόμη καλύτερα στην Πάτρα, γιατί αυτό μας εξυπηρετεί καλύτερα όλους. Επιλέξτε έστω τη Λευκάδα, αν θέλετε να διατηρήσετε την Περιφέρεια Ιόνιων Νησιών, η οποία είναι σήμερα περιφέρεια – φάντασμα, διότι το περιφερειακό συμβούλιο δεν έχει συνεδριάσει ποτέ. Η Περιφέρειά μας δεν μπορεί να λειτουργήσει, λόγω της γεωγραφικής διαμόρφωσης των νησιών μας και νομίζω ότι θα συνεχίσει να λειτουργεί σαν μία υπερνομαρχία Κέρκυρας.
Όμως, εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να εκφράσουμε το συμφέρον αυτών που μας έστειλαν στο Κοινοβούλιο, και να ζητήσουμε να εξετάσετε το αίτημά μας μέχρι να ψηφιστεί το νομοσχέδιο «Καλλικράτης», το οποίο χρειάζεται διόρθωση σ’ αυτό το σημείο»।
http://www.imerazante.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου