Ημερομηνία Δημοσίευσης: 23 Ιουλίου 2010
Συντάκτης: Βασίλης Μούτσιος
Θεματική κατηγορία: ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣ
Διαπίστωση μεν, όχι για πρώτη φορά δε και ειδικά δια στόματος Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας αιτιολογώντας ότι δεν γνωρίζουμε απο (β)ΕΣΠΑ!!! Τι να σκεφθεί κανείς; Τι ταιριάζει άραγε στο νησί μας εν έτη 2010; Σε ένα νομό που δοκιμάστηκε όλα αυτά τα χρόνια όσο κανείς άλλος; Ισοπεδωτικό; Όχι, εάν σκεφτεί κανείς ότι επί σειρά ετών η Ζάκυνθος προσπαθεί να λύσει μια σειρά απο ζητήματα υποδομών και δεν τα έχει καταφέρει ακόμη.
Τι να πιστέψουν τελικά οι πολίτες, όταν ακούνε συνεχώς βαρύγδουπες δηλώσεις για λύσεις και όταν την ίδια στιγμή βρίσκονται στην καθημερινότητά τους αντιμέτωποι με προβλήματα και ελλείψεις; Απλά, δεν πιστεύουν κανέναν και τίποτα. Φταίνε οι ίδιοι που έχασαν την εμπιστοσύνη τους ή τα λόγια τα μεγάλα; Και εύλογα αναρωτιέται κανείς. Μα το τόσο πολύ δύσκολο είναι να δοθούν λύσεις, να γίνουν μελέτες και μάλιστα… ώριμες;
Βρε παιδία μέχρι σήμερα έχει αποδειχθεί ότι επί χάρτου, επί σχεδιασμού, τα πηγαίνουμε πολύ καλά. Επί του πρακτέου όμως, δεν ισχύει η ίδια άποψη, γιατί εκεί η κατάσταση είναι πολύ διαφορετική. Εξαγγελίες επί εξαγγελιών, σχεδιασμοί, συσκέψεις επί συσκέψεων, παρουσιάσεις, αναλύσεις, όλα όσα έπρεπε να γίνουν στη θεωρία έχουν γίνει και με το παραπάνω. Όταν όμως φθάνουμε στο δια ταύτα, αντιλαμβάνονται όλοι ότι τα πράγματα δεν είναι και τόσο απλά.
Μας λείπει η “κοινωνική συναίνεση”… και την ευθύνη έχουν οι ίδιοι οι πολιτικοί άρχοντες, οι οποίοι ζυγίζουν κάθε φορά πράγματα και καταστάσεις και ανάλογα με το πολιτικό όφελος ή το πολιτικό κόστος, πυροδοτούν, κακά τα ψέματα, καταστάσεις με αποτέλεσμα οι όποιες λύσεις να φαντάζουν ως άπιαστο όνειρο.
Η κατάσταση όντως βρίσκεται στο σημείο μηδέν. Το πρόβλημα είναι συνολικό και οι όποιες αποφάσεις και λύσεις θα πρέπει να αφορούν τους πάντες. Για να γίνει όμως το πρόβλημα κοινή υπόθεση όλων, απαιτείται σωστή και πλήρης ενημέρωση. Οι πολίτες κουράστηκαν να ακούνε τα ίδια και τα ίδια. Οι πολίτες θέλουν να ακούσουν αλήθειες.
Πως θα πειστεί ο απλός πολίτης για τη λύση, όταν επί της ουσίας δεν γνωρίζει τι ακριβώς πρόκειται να γίνει; Πως θα πειστεί ο πολίτης, όταν ο καθένας βγαίνει και λέει το μακρύ του και το κοντό του; Πως θα πειστεί ο πολίτης, όταν θεωρεί ή για την ακρίβεια όταν πιστεύει ότι παίζονται πολιτικά παιχνίδια πίσω από την πλάτη του;
Για τους πολίτες, που δεν καθόλου ευχάριστο να μουρμουρίζουν καθημερινά για την κακή τους την τύχη που τους έριξε σε αυτό το νομό, ονειροπολώντας άλλους τόπους και προορισμούς. Ο παράδεισος είναι εδώ, αρκεί να αποφασίσουμε να βγούμε από την κόλαση. Και για να βγούμε, πρέπει να βάλουμε όλοι ένα χεράκι. Όχι για να γεμίσουμε τις τσέπες μας, αλλά για να χτίσουμε το αύριο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου